De sociale afstand kan moeilijk zijn voor sociale wezens zoals wij. Zelfs als we het niet natuurlijk vinden om een proces van sociale distantie aan te gaan, zijn de offers die we vandaag de dag brengen diep geworteld in het dierenrijk.
Distancering bestaat ook in het sociale dier.
Van mieren, bijen en vleermuizen tot apen passen veel sociale dieren hun gedrag aan om het risico op verspreiding van infecties te verminderen wanneer een lid van de populatie ziek wordt. Veel dierstrategieën zouden niet werken voor de mens, maar ze illustreren wel waarom isolatie tijdens een uitbraak niet zo onnatuurlijk is als men denkt.
Laten we de kikker als voorbeeld nemen. Tot het einde van de jaren negentig was er geen bewijs dat niet-menselijke dieren het risico van besmetting door andere leden van hun soort konden herkennen en verminderen. Dit is veranderd door onderzoek naar brulkikkers, waarvan de kikkervisjes opvallend goed in staat zijn om een gevaarlijke schimmelinfectie te voorkomen. De kikkervisjes zijn in staat om Candida humicola infectie te detecteren in andere kikkervisjes, die de onderzoekers hebben gevonden, en kunnen deze informatie vervolgens gebruiken om proactief te voorkomen dat andere kikkervisjes geïnfecteerd raken.
Even primaten weten hoe ze zich moeten distantiëren.
Grote apen houden zich ook bezig met sociale afstandelijke activiteiten. Net als wij zijn het zeer visuele wezens, dus zelfs als ze een infectie zoals bijen of kikkervisjes niet kunnen detecteren, kunnen ze nog steeds visuele aanwijzingen gebruiken om gezond te blijven.
Westerse laaglandgorilla’s leven bijvoorbeeld in sociale groepen waar vrouwen naartoe trekken om zich bij aan te sluiten, en zoals onderzoekers in een studie uit 2019 meldden, kan het vermijden van ziekten een belangrijke factor zijn wanneer vrouwen besluiten om te vertrekken of zich bij een groep aan te sluiten. In de studie werd gekeken naar een bacteriële ziekte die bekend staat als schoenveters en die zichtbare zweren veroorzaakt op de gezichten van besmette dieren.
Om het gedrag van sociale dieren te bestuderen.
Bij het bestuderen van bijna 600 gorilla’s in tien jaar tijd hebben onderzoekers vastgesteld dat vrouwen vaak mannetjes en zwaar zieke groepen verlaten om zich bij gezondere groepen aan te sluiten, waarbij andere zieke groepen ten koste van alles worden vermeden.
Dit suggereert dat de gorilla’s hebben geleerd dat de ziekte besmettelijk is, merkten de onderzoekers op, en kan de symptomen ervan herkennen in andere. « Begrijpen hoe sociale interacties veranderen in het gezicht van de ziekte is de sleutel tot het voorspellen van de kanalen en de snelheid waarmee een ziekteverwekker zich kan verspreiden in een populatie, » zei Rachel Page, co-auteur en STRI-onderzoeker, in een gecommuniceerd op vleermuizen.