Als je een laat diner hebt en dan naar bed gaat, pas dan op: een nieuwe studie laat zien dat je misschien in gewicht toeneemt terwijl je slaapt.
Dinnertime zou een effect hebben op de gewichtstoename.
Het is waarschijnlijk omdat je metabolisme vertraagt, wat de bloedsuikerspiegel en andere chemicaliën die bijdragen aan gewichtstoename en type 2 diabetes verhoogt, volgens onderzoekers.
Het is niet alleen wat je eet, maar wanneer je eet kan dat een factor zijn in omstandigheden zoals obesitas, » zei de auteur van de studie, Dr. Jonathan Jun, een professor in de geneeskunde aan de Johns Hopkins University in Baltimore. « Je kunt hetzelfde aantal calorieën eten in die 24-uursperiode, maar je lichaam zal die calorieën anders verwerken, afhankelijk van de tijd van de dag dat je ze verbruikt ».
wintig mensen studeerden.
Voor deze studie vroeg Jonathan Jun’s team aan 20 gezonde vrijwilligers om hetzelfde diner om 18 of 22 uur te eten. Beide groepen gingen om 23.00 uur naar bed en stonden om 7.00 uur op.
Voorafgaand aan het onderzoek droegen de deelnemers activity trackers. Tijdens het onderzoek zijn er elk uur bloedmonsters genomen en zijn er slaaponderzoeken uitgevoerd. Vrijwilligers werden ook getest op lichaamsvet en aten voedingsmiddelen met verbindingen die de onderzoekers in staat stelden om de vetverbranding op te sporen. Het resultaat: Late diners hadden een hogere bloedsuikerspiegel en verbrandden minder vet.
De betrokken bloedsuikerspiegel.
Gemiddeld was de piek in de bloedsuikerspiegel na een laat diner ongeveer 18% hoger en de hoeveelheid verbrande vetten was volgens de studie ongeveer 10% lager dan bij een eerdere maaltijd. Deze effecten kunnen nog groter zijn voor mensen met obesitas of diabetes, Meneer Jun zei.
Wat niet duidelijk is, is of het het interval tussen etenstijd en bedtijd is dat het verschil verklaart, zei hij. Als u bijvoorbeeld om 22.00 uur dineert, maar om 3.00 uur met pensioen gaat, is het dan biologisch gezien hetzelfde als om 18.00 uur dineert en om 23.00 uur naar bed gaat?
Iedereen heeft zijn eigen biologische klok.
In overeenstemming met Meneer Jun, kunnen de effecten van dieet en slaap voor elke persoon verschillend zijn, afhankelijk van hun persoonlijke stofwisseling of biologische klok. « In plaats van ons te concentreren op het tijdstip van de dag of de tijd om te beginnen of te stoppen met eten, moeten we erkennen dat het veel afhangt van het individu, » zei hij.
Meneer Jun zei dat hij hoopte meer te leren in toekomstige studies. > Samantha Heller, senior klinisch voedingsdeskundige bij NYU Langone Health in New York, beoordeelde de resultaten. « Het is logisch dat het eten in de buurt van bedtijd glucose en vetmetabolisme verandert omdat je slaapt en niet fysiek actief bent, » zei ze, en voegde eraan toe dat slaap zijn eigen processen heeft waarbij cellulaire en moleculaire mechanismen betrokken zijn om het lichaam te helpen gezond te blijven.
Bad habits involved.
Mevrouw Heller merkte op dat mensen vaak vastzitten in een routine van eten voor het eten, eten tijdens het eten en dan snoepen tot het slapen gaan – wat betekent dat ze enkele uren hebben gegeten. « Het is een makkelijke manier om voorraden aan te leggen, » zei ze.
« We eten ‘s nachts om vele redenen, waaronder stress, verveling, eenzaamheid en boosheid. » Om ‘s nachts te helpen snoepen, stelt mevrouw Heller een middaghapje voor, zoals hummus en wortelen, zodat u niet verhongert tijdens het eten, en geniet van een meer vegetarisch, evenwichtig diner. Sluit dan de keuken af.
Mijd snacken na het eten.
Plannen van activiteiten voor momenten dat je zin hebt in een snack – je hebt waarschijnlijk geen honger omdat je hebt gegeten », zegt Heller. « Beoordeel wat deze uitstap in de keuken teweegbrengt en maak een plan om er mee om te gaan. »
Sommige strategieën: Neem een glas water of kruidenthee, of doe een andere activiteit, zoals lezen, wandelen of luisteren naar muziek of een audioboek. « De keuken sluiten na het eten is een makkelijke manier om een paar kilo’s te verliezen en beter te slapen, » zei Samantha Heller. De resultaten werden online gepubliceerd op 11 juni in het Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.